Extra event

Gesprek op woensdag 12 maart, 20:00 uur. Wat is de positie van betrokken fotojournalistiek anno 2008? Door Edie Peters (Photoq) met Louis Zaal (directeur Hollandse Hoogte), Willem Diepraam (fotograaf/verzamelaar/taxateur/schrijver) en Gerard Wessel (fotograaf).

Persbericht

Peter Martens (Rotterdam 1937 — 1992) was een radicale straatfotograaf, hij reisde de hele wereld over om alles ‘wat niet deugt’ te fotograferen. Altijd mensen, mensen in de meest hopeloze omstandigheden: daklozen, zwervers, losers, gehandicapten en paria’s. Zijn thema’s waren leed, pijn, geweld en eenzaamheid. In harde zwart-wit foto’s liet hij op een directe manier zien hoe daklozen leven, onder welke omstandigheden hoeren werken, hoe zwervers en mismaakten aan inkomsten komen en waar slachtoffers van een geweldsmisdrijf aan hun eind gekomen zijn. Martens liet met zijn foto’s op een heel duidelijke manier de leegheid van de westerse samenleving zien. Zijn beelden zijn rauw, confronterend en direct. Hij heeft niet gestreeft naar schoonheid of nuance en daarmee heeft zijn werk nog steeds, zestien jaar na zijn dood, niets van zijn kracht verloren.
Dat is voor West de reden om de tentoonstelling Are you close enough?* samen te stellen waarbij fotografen en filmmakers hun werk tonen als een hommage aan Peter Martens. Negen kunstenaars, uit binnen- en buitenland, hebben gemeen dat ze met passie en toewijding werken, waarbij het onderwerp zelf belangrijker is dan techniek, concept of kleur.
Acht mannen en een vrouw die, net als Martens, met enorme toewijding misstanden, drama of ongeluk in beeld brengen. Betrokken fotografen die de realiteit laten zien, die hun kop niet in het zand steken en soms, het lijkt vaak toevallig, een heel mooi beeld maken. In West zijn, naast ruim vijftig beelden van Peter Martens, meer dan honderdvijftig foto’s, twee films en een beeldreportage te zien van Hermine Bourgadier, Ad van Denderen, Jurgen Huiskes, Aryan Kaganof, Alex Kals, Boris Mikhailov, Marcel Molle, Petterik Wiggers en Miron Zownir. Meer informatie over Peter Martens hier en hier.

Hermine Bourgadier (Parijs FR, 1974) onderzoekt in haar werk de relatie van de moderne mens met gokken. Het decor van de serie Streetfighters is de gokhal als openbare ruimte. In 10 foto’s toont Bourgadier individuele jongeren die als verslaafden opgaan in hun spel. Hun gezichten drukken woede, extase en vrees uit, de spanning is tastbaar. De natuurlijke lichtomstandigheden geven de beelden een extra dramatische lading, de geportretteerden kijken alsof hun einde nabij is. Meer informatie hier.

Ad van Denderen (Zeist NL, 1943) is een freelance fotograaf. Hij is onder meer bekend vanwege zijn omvangrijke project Go No Go, waaraan hij vanaf de jaren ’80 vijftien jaar aan lang heeft gewerkt om de Europese migratiegeschiedenis in beeld te brengen. In duistere zwart-wit foto’s heeft hij de pogingen van illegalen, asielzoekers en immigranten vastgelegd, op zoek naar een beter bestaan in Europa. Deze serie is op dvd en in prints te zien in West. Van Denderen heeft onlangs een oeuvreprijs beeldende kunst van het Fonds bkvb gewonnen en exposeert regelmatig in binnen- en buitenland. Meer informatie op www.paradox.nl.

Jurgen Huiskes (Wierden NL, 1971) toonde eerder werk in West. Zijn foto’s getuigen van interesse is de ‘andere’ realiteit. Hij werkt in series en maakt o.a. portretten van non-conformistische mensen in hun eigen omgeving. Huiskes is betrokken bij mensen die in een achterstandspositie terecht zijn gekomen. Met respect legt hij ze vast in kleurige registraties. Freelance fotograaf Huiskes studeerde fotografie aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij maakt reportages voor onder meer Volkskrant Magazine, M van NRC Handelsblad en Nieuwe Revu. Meer informatie hier.

Aryan Kaganof (Johannesburg ZA, 1964) maakte in 1992 zijn eerste veelbesproken film Kyodai makes the big time tijdens zijn studie aan de Nederlandse film- en televisie academie en won daarmee meteen het Gouden Kalf voor de beste film. Enkele korte films en een paar jaar later maakt hij met Naar de Klote! (1992) een publieksfilm over de house-scene in Nederland. Hij wordt gedreven door zijn fascinatie voor relaties, sex, geweld en dood. Kaganof is als een (digitale) chroniquer van een geglobaliseerde consumptiemaatschappij. Naast (speel)films maakt hij op fanatieke wijze talloze documentaires, beeldende kunst en schrijft hij romans en gedichten. Meer informatie op www.kaganof.com.

Alex Kals (Innsbruck AU, 1974) portretteert mensen aan de zelfkant van de maatschappij op zijn eigen, bijna sfeervolle, wijze. Hij zet in de serie Les quartiers nord de Marseille een bendeleider neer als een held en wint daarmee het respect van de mensen die hij fotografeert. Op die manier kan hij dichterbij komen en beelden maken van een wereld waar de kijker vaak alleen maar over heeft gehoord. Meer informatie hier.

Boris Mikhailov (Kharkov UA, 1938) werkte de afgelopen 35 jaar aan een groot oeuvre met vaak confronterende beelden. Bekend zijn de foto’s van het leven van daklozen in de voormalige Sovjetunie, bijeengebracht in het boek Case History. Hij onderzoekt de maatschappij door daklozen en zwervers op een heel directe manier in beeld te brengen. Zijn werk wordt sterk beïnvloed door conceptuele kunst en sociale/documentaire fotografie. Kleurenfoto’s in verschillende formaten die lijken op snap-shots voorziet hij soms van commentaar en bekrast hij. In zijn werk toont hij zich kritisch over ‘schoonheid’ en zeer betrokken. Ondanks de armoede en ellende die Mikhailov in beeld brengt behouden de geportretteerden hun waardigheid. Hij toont ons de achterkant van de dagelijkse wereld. Zijn werk is veelzijdig en inspirerend, maar vaak ook irriterend en verontrustend. Daarmee is hij één van de meest veelbesproken, succesvolle en bekendste (straat)fotografen van nu en exposeert hij regelmatig in grote musea wereldwijd. In West toont Mikhailov zijn nieuwste werk uit 2007, gemaakt in Japan. Meer informatie op www.saatchi-gallery.co.uk.

Marcel Molle (Nijmegen NL, 1964) maakt helder werk. Zijn foto’s, voorheen journalistiek (in de Volkskrant) en nu steeds vaker voor commerciële opdrachtgevers, kenmerken zich altijd door een stuk werkelijkheid in beeld. Binnen het kader dat hij schept, denkt hij na over vorm, kleur, scherpte en de invloed van licht. Hij benadert zijn onderwerp op een eigenzinnige en intuïtieve manier. In 1999 was hij Fotojournalist van het Jaar en publiceerde hij het boek Momenten uit de stroom. Voor deze expositie zet hij beelden van de Roemeense Revolutie in 1989 naast zeer recente foto’s gemaakt in modern Boekarest en op het platteland van Roemenië. Meer informatie op www.marcelmolle.com.

Petterik Wiggers (Vught NL, 1962) Nederlands Fotojournalist van het Jaar in 1995, heeft zich 2005 permanent gevestigd in Ethiopië. Vanuit verschillende landen in Afrika levert hij (nieuws)beelden voor internationale fotobureaus Panos Pictures en Hollandse Hoogte. Zijn werk is te zien in de vorm van betrokken fotoreportages en enkele nieuwsfoto’s in kranten en bladen. Wiggers is geen snelle oorlogsfotograaf omdat hij in zijn werk altijd de tijd neemt om mensen te leren kennen en hun situatie te begrijpen. Hij verdiept zich in de problematiek en keert terug naar plaatsen waar hij eerder verslag over heeft gedaan. Wiggers geeft aandacht aan het registreren van het normale leven op het continent Afrika. In ellende, armoede en conflicten weet hij altijd treffende en soms oogstrelende momenten te vinden waardoor situaties niet alleen maar hopeloos lijken te zijn. In de tentoonstelling toont hij naast beelden uit Soedan, Ethiopië en Somalië recente foto’s van het conflict in Kenia. Meer informatie op www.hollandse-hoogte.nl.

Miron Zownir (Karlsruhe DE, 1955) toont in zijn werk de verborgen werkelijkheid aan de randen van de maatschappij. Hoewel zijn aanpak genadeloos en ruw is, zijn de beelden vaak verrassend poëtisch en op een confronterende manier aantrekkelijk. Voorbij de normen en waarden van de esthetiek toont de zwart-wit fotografie van Zownir vertrouwde situaties en hoogtepunten van extase, intoxicatie, melancholie, tederheid en wanhoop. Zownir plaatst ‘outsiders’ voor zijn camera en brengt hen schaamteloos in beeld. Zownir is een van de meest uitzonderlijke en radicale voorbeelden van documentaire-fotografie in onze tijd. Meer informatie op www.mironzownir.com.

Graag nodigen wij u uit voor de opening van de expositie door Louis Zaal (directeur Hollandse Hoogte) op zaterdag 1 maart om 16:00 uur

Voorafgaand aan de expositie organiseren wij een preview op 29 februari (aanmelden op onderstaand emailadres of telefoonnummer). Tijdens de expositie is er op 12 maart een gratis toegankelijke gespreksavond over de betrokken fotojournalistiek die (volgens sommigen) steeds minder diepgang heeft. Is het een goede ontwikkeling dat betrokken of confronterende fotografie minder verschijnt in kranten en vaker op de witte muren van de musea? Met Edie Peters (Photoq) als gespreksleider en Louis Zaal (directeur fotopersbureau Hollandse Hoogte), Willem Diepraam (fotograaf voor o.a. Vrij Nederland, verzamelaar, taxateur en schrijver) en Gerard Wessel (fotograaf).

Met vriendelijke groet, Marie-José Sondeijker

De expositie loopt parallel aan de tentoonstellingen:
- Magnum Photos 60 years, retrospectief in het Stedelijk Museum, Amsterdam
- De Zilveren Camera 2007 in het Fotomuseum Den Haag

Met dank aan: Stichting Peter Martens, Nederlands Fotomuseum, Illuseum en mede mogelijk gemaakt door Hollandse Hoogte

Voor persfoto’s kunt u ons gerust bellen op 070.392.53.59 of emailen.

* If your pictures aren’t good enough, you’re not close enough is een uitspraak van Robert Capa (1913 — 1954), beroemd oorlogsfotograaf en een van de oprichters van het fotoagentschap en persbureau Magnum.