previous
next Christoph Draeger
12.11.2011 — 17.12.2011Christoph Draeger
12.11.2011 — 17.12.2011
Temporary Wall of Voodoo: donker, rauw en fascinerend
Door Mariska Oosterloo voor haagsuitburo
Vrijdagavond 25 november: er was wind, regen, maar er waren bovenal veel mensen op de been in het centrum van Den Haag. De 27e editie van HOOGTIJ vond plaats: de culturele rondgang langs galeries en kunstenaarsinitiatieven in het centrum van Den Haag. In totaal konden 21 boeiende presentaties worden bezocht, maar nog belangrijker: deze locaties streden om de Prix de Mer. Welke galerie of welk kunstenaarsinitiatief heeft de beste presentatie?
Een deskundige jury, bestaande uit Joseph Semah (kunstenaar, momenteel te zien in Gemak met een grote solotentoonstelling), Lynne van Rhijn (winnares van de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek 2010), Herman Rosenburg (journalist kunst en wetenschap bij de AD Haagsche Courant) en Maurice Haak (marketeer bij Den Haag Marketing), bezocht de locaties en koos twee winnaars: JCA DE KOK en Galerie West.
West, voortkomend uit het kunstenaarsinitiatief Zapf Dingbats, is een tentoonstellingsruimte die jonge, actuele kunst laat zien. Niet alleen zijn Akiem Helmling en Marie-José Sondeijker met West een platform voor jonge, veelbelovende Nederlandse kunstenaars, maar ook een platform voor buitenlands talent. West signaleert buitenlandse kunstenaars die nog niet eerder in Nederland te zien waren. Daarnaast vinden er regelmatig lezingen, presentaties, performances en discussies plaats. West wil tentoonstellingen toegankelijk maken voor een breed publiek. Maar de kunstwerken die getoond worden, moeten volgens West ook een uitdaging zijn voor de conditionering van de kijkers en hun perceptie van kunst. West maakt volgens de jury consequent verzorgde en doordachte tentoonstellingen met kunstenaars van internationaal belang. Ook de winnende tentoonstelling "Temporary Wall of Voodoo" van Christoph Draeger is verzorgd en doordacht en laat Nederland kennis maken met een kunstenaar van internationaal belang.
In het werk van de van oorsprong Zwitserse kunstenaar Christoph Draeger, staan de donkere kant van de mensheid, het rauwe deel van de maatschappij en de onvermijdelijke (natuur)rampen centraal. Hij confronteert de bezoeker met reconstructies van rampen en geweld, zoals de Bijlmerramp, 9/11 en de Tsunamiramp. Grote rampen, die significant en op een bepaalde manier tot de verbeelding spreken, reconstrueert Draeger tot de beeldtaal van alledag en hij probeert daarmee met het gemoed van de bezoeker te spelen:
"Waarom zijn we aan de televisie gekluisterd wanneer er beelden van rampen worden uitgezonden? Wat boeit ons als we naar foto’s en reconstructies van de daden van een Noorse massamoordenaar kijken? Volgens Draeger is het verleidelijk om te kijken naar rampen omdat ze bijzonder zijn, ze gebeuren niet elke dag. Je kijkt naar iets waarvan je hoopt dat het jou nooit zal overkomen. Iedereen wordt daardoor gefascineerd. In zijn werk confronteert Draeger de kijker indirect met (misschien wel het slechtste in) zichzelf."
Voor deze tentoonstelling heeft Draeger een nieuwe installatie gemaakt: "Temporary Wall of Voodoo", waarbij het Haagse Internationale Straftribunaal als uitgangspunt dient. In dit werk zijn oorlogsmisdadigers Mladic en Karadzic gereduceerd tot enkel figuranten. Fictie en realiteit worden vermengd en geven daarmee een confronterende en ironische kijk op de actualiteit. Maar Draeger bekritiseert met dit werk ook de rol van de media in de berichtgeving over geweld en rampen. De getoonde werken van Draeger laten, volgens de jury, goed zijn veelzijdige interesse zien voor catastrofes en de voorstelling van geweld in media; zowel in fictie als in nieuwsverslaggeving en allerlei combinaties en bewerkingen daarvan. Zoals hierboven al gesteld wil West toegankelijk zijn voor de toeschouwer, maar hem of haar ook prikkelen om anders te kijken. Ook deze winnende tentoonstelling daagt de bezoeker uit om na te denken over wat zij zien en om andere perspectieven te ontwikkelen: "Met relatief simpele maar scherpe ingrepen laat Draeger de bezoeker nadenken over hoe de maatschappij omgaat met geweld en onze fascinatie ervoor en afkeer ervan." (citaat Lynne van Rhijn).
"Temporary Wall of Voodoo" is een fascinerende tentoonstelling waarover onze jury erg enthousiast was en eigenlijk niet uitgepraat raakte. De presentatie is nog te zien tot en met 17 december 2011 in West. West is gevestigd aan het Groenewegje 136 en is geopend van woensdag tot en met zaterdag van 12:00 tot 18:00 uur. Kijk voor meer informatie over de tentoonstelling en West op www.west-denhaag.nl.
Door Mariska Oosterloo voor haagsuitburo
Vrijdagavond 25 november: er was wind, regen, maar er waren bovenal veel mensen op de been in het centrum van Den Haag. De 27e editie van HOOGTIJ vond plaats: de culturele rondgang langs galeries en kunstenaarsinitiatieven in het centrum van Den Haag. In totaal konden 21 boeiende presentaties worden bezocht, maar nog belangrijker: deze locaties streden om de Prix de Mer. Welke galerie of welk kunstenaarsinitiatief heeft de beste presentatie?Een deskundige jury, bestaande uit Joseph Semah (kunstenaar, momenteel te zien in Gemak met een grote solotentoonstelling), Lynne van Rhijn (winnares van de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek 2010), Herman Rosenburg (journalist kunst en wetenschap bij de AD Haagsche Courant) en Maurice Haak (marketeer bij Den Haag Marketing), bezocht de locaties en koos twee winnaars: JCA DE KOK en Galerie West.
West, voortkomend uit het kunstenaarsinitiatief Zapf Dingbats, is een tentoonstellingsruimte die jonge, actuele kunst laat zien. Niet alleen zijn Akiem Helmling en Marie-José Sondeijker met West een platform voor jonge, veelbelovende Nederlandse kunstenaars, maar ook een platform voor buitenlands talent. West signaleert buitenlandse kunstenaars die nog niet eerder in Nederland te zien waren. Daarnaast vinden er regelmatig lezingen, presentaties, performances en discussies plaats. West wil tentoonstellingen toegankelijk maken voor een breed publiek. Maar de kunstwerken die getoond worden, moeten volgens West ook een uitdaging zijn voor de conditionering van de kijkers en hun perceptie van kunst. West maakt volgens de jury consequent verzorgde en doordachte tentoonstellingen met kunstenaars van internationaal belang. Ook de winnende tentoonstelling "Temporary Wall of Voodoo" van Christoph Draeger is verzorgd en doordacht en laat Nederland kennis maken met een kunstenaar van internationaal belang.
In het werk van de van oorsprong Zwitserse kunstenaar Christoph Draeger, staan de donkere kant van de mensheid, het rauwe deel van de maatschappij en de onvermijdelijke (natuur)rampen centraal. Hij confronteert de bezoeker met reconstructies van rampen en geweld, zoals de Bijlmerramp, 9/11 en de Tsunamiramp. Grote rampen, die significant en op een bepaalde manier tot de verbeelding spreken, reconstrueert Draeger tot de beeldtaal van alledag en hij probeert daarmee met het gemoed van de bezoeker te spelen:
"Waarom zijn we aan de televisie gekluisterd wanneer er beelden van rampen worden uitgezonden? Wat boeit ons als we naar foto’s en reconstructies van de daden van een Noorse massamoordenaar kijken? Volgens Draeger is het verleidelijk om te kijken naar rampen omdat ze bijzonder zijn, ze gebeuren niet elke dag. Je kijkt naar iets waarvan je hoopt dat het jou nooit zal overkomen. Iedereen wordt daardoor gefascineerd. In zijn werk confronteert Draeger de kijker indirect met (misschien wel het slechtste in) zichzelf."
Voor deze tentoonstelling heeft Draeger een nieuwe installatie gemaakt: "Temporary Wall of Voodoo", waarbij het Haagse Internationale Straftribunaal als uitgangspunt dient. In dit werk zijn oorlogsmisdadigers Mladic en Karadzic gereduceerd tot enkel figuranten. Fictie en realiteit worden vermengd en geven daarmee een confronterende en ironische kijk op de actualiteit. Maar Draeger bekritiseert met dit werk ook de rol van de media in de berichtgeving over geweld en rampen. De getoonde werken van Draeger laten, volgens de jury, goed zijn veelzijdige interesse zien voor catastrofes en de voorstelling van geweld in media; zowel in fictie als in nieuwsverslaggeving en allerlei combinaties en bewerkingen daarvan. Zoals hierboven al gesteld wil West toegankelijk zijn voor de toeschouwer, maar hem of haar ook prikkelen om anders te kijken. Ook deze winnende tentoonstelling daagt de bezoeker uit om na te denken over wat zij zien en om andere perspectieven te ontwikkelen: "Met relatief simpele maar scherpe ingrepen laat Draeger de bezoeker nadenken over hoe de maatschappij omgaat met geweld en onze fascinatie ervoor en afkeer ervan." (citaat Lynne van Rhijn).
"Temporary Wall of Voodoo" is een fascinerende tentoonstelling waarover onze jury erg enthousiast was en eigenlijk niet uitgepraat raakte. De presentatie is nog te zien tot en met 17 december 2011 in West. West is gevestigd aan het Groenewegje 136 en is geopend van woensdag tot en met zaterdag van 12:00 tot 18:00 uur. Kijk voor meer informatie over de tentoonstelling en West op www.west-denhaag.nl.
chmkoome
Bij West opende gisteren ook Christoph Draeger met “ Temporary Wall of Voodoo“, een totaal andere tentoonstelling. Draeger is een conceptueel kunstenaar en houdt zich bezig met geweld, rampen en de mediacultuur er om heen. Het werk dat bij West getoond wordt is in bepaalde gevallen letterlijk gelaagd en heeft in alle gevallen een conceptuele gelaagdheid waardoor vragen gesteld worden over geweld, de verslaggeving ervan en de manier waarop het veroorzaakt wordt. In het werk The Crime of the Century dat speciaal voor de tentoonstelling in West is gemaakt worden een aantal zeedrukken met afbeeldingen van oorlogsmisdadigers die voor het internationaal gerechtshof zijn geroepen bij elkaar gehangen. Op de zeefdrukken staat steeds een naam van een bekende Hollywood acteur, waardoor de waarde van en de associaties bij de portretten beginnen te vervagen. Het is alsof een voorschot wordt genomen op de romantisering van de werkelijke gebeurtenissen waarvan bijvoorbeeld een Mladic wordt beschuldigd en waardoor het publiek afstand neemt van wat werkelijke heeft plaats gevonden. Ik was er niet voor in de stemming op het moment dat ik de tentoonstelling bezocht, maar nu ik wat afstand heb en er over nadenk fascineert het me toch behoorlijk hoe de kunstenaar met relatief eenvoudige middelen de vreselijke gebeurtenissen die hij aanpakt als materiaal gebruikt om de manier waarop wij tegenwoordig de werkelijkheid ervaren ter discussie te stellen. West heeft overigens een boekje gemaakt bij de tentoonstelling dat een kunstwerkje opzich genoemd kan worden: hierin staan de portretten uit “ The Crime of the Century” met een middendeel waarin een tekst, L.A.S.T. L.E.A.K., is opgenomen van Sebastian Cichoeki. Het is een nieuw hoofdstuk in een parasiet-roman waarvan delen in niet-chronologische volgorde in diverse boeken en catalogi zijn verschenen.
Bij West opende gisteren ook Christoph Draeger met “ Temporary Wall of Voodoo“, een totaal andere tentoonstelling. Draeger is een conceptueel kunstenaar en houdt zich bezig met geweld, rampen en de mediacultuur er om heen. Het werk dat bij West getoond wordt is in bepaalde gevallen letterlijk gelaagd en heeft in alle gevallen een conceptuele gelaagdheid waardoor vragen gesteld worden over geweld, de verslaggeving ervan en de manier waarop het veroorzaakt wordt. In het werk The Crime of the Century dat speciaal voor de tentoonstelling in West is gemaakt worden een aantal zeedrukken met afbeeldingen van oorlogsmisdadigers die voor het internationaal gerechtshof zijn geroepen bij elkaar gehangen. Op de zeefdrukken staat steeds een naam van een bekende Hollywood acteur, waardoor de waarde van en de associaties bij de portretten beginnen te vervagen. Het is alsof een voorschot wordt genomen op de romantisering van de werkelijke gebeurtenissen waarvan bijvoorbeeld een Mladic wordt beschuldigd en waardoor het publiek afstand neemt van wat werkelijke heeft plaats gevonden. Ik was er niet voor in de stemming op het moment dat ik de tentoonstelling bezocht, maar nu ik wat afstand heb en er over nadenk fascineert het me toch behoorlijk hoe de kunstenaar met relatief eenvoudige middelen de vreselijke gebeurtenissen die hij aanpakt als materiaal gebruikt om de manier waarop wij tegenwoordig de werkelijkheid ervaren ter discussie te stellen. West heeft overigens een boekje gemaakt bij de tentoonstelling dat een kunstwerkje opzich genoemd kan worden: hierin staan de portretten uit “ The Crime of the Century” met een middendeel waarin een tekst, L.A.S.T. L.E.A.K., is opgenomen van Sebastian Cichoeki. Het is een nieuw hoofdstuk in een parasiet-roman waarvan delen in niet-chronologische volgorde in diverse boeken en catalogi zijn verschenen.